از مرزِ انزوا

ما در ظلمت‌ايم بدان خاطر که کسي به عشق ِ ما نسوخت
ما تنهائيم چرا که هرگز کسي ما را به جانب ِ خود نخواند
ما خاموش‌ايم زيرا که ديگر هيچ‌گاه به سوي ِ شما بازنخواهيم آمد

و گردن‌افراخته بدان جهت که به هيچ چيز اعتماد نکرديم

بي‌آن‌که بي‌اعتمادي رادوست داشته باشيم